• Er is geen keurmerk in Nederland dat garandeert dat een drinkwaterfilter goed werkt.

Het KWR voerde een literatuurstudie uit naar toepassingsmogelijkheden van filters. Er is helaas geen keurmerk (KIWA Water zou dit dan moeten zijn) dat ons officieel kan vertellen dat een loodfilter werkt en gekeurd is op die werking. Dit keurmerk bestaat in Nederland niet en geen enkel loodfilter kan dit dus hebben. Als je zeker wilt zijn dat een filter doet wat het zegt te doen moet je een lab-meting doen op het gefilterde drinkwater. Géén zogenaamde TDS meting, zie onder voor meer informatie.

In de VS en Canada zijn recent wetenschappelijke studies uitgevoerd naar de effectiviteit van lood filteren van een aantal apparaten in de waterleiding en waterkanfilters (Deshommes et al., 2010 en Deshommes et al., 2012)( Deshommes et al. 2010 - filterkannen werken minder goed). Uit de studie uit 2010 kwam naar voren dat de waterkanfilters minder goed uit de bus komen. Een mogelijke reden hiervoor is de geringe waterdruk waarmee het water door het filter sijpelt, en de geringe hoeveelheid filtermateriaal wat in zo’n kan zit. Maar zeker weten doen ze het niet.

• Waterdruk: met hogere druk kan een fijner filter evenveel water doorlaten.

Doe vooral zelf onderzoek voordat je tot de aanschaf over gaat. Als je een ernstig hoge loodconcentratie hebt doe je er goed aan om te testen of het filter werkt. Wat wij hebben gevonden is:

• The bigger, the better.
• Actief kool werkt het best om lood vast te houden.

De beste filters bestaan uit actief kool, met een bepaalde fijnmazigheid (ook weer niet te fijn). Hoe meer van dit kool in een filter zit hoe meer lood het uit het water kan filteren én des te langer het dit vol kan houden. Maar niet té lang, want dan heb je kans dat er bacteriegroei plaatsvindt. De fabrikanten houden vaak veilige vervang-cycli aan.

• Gebruik het filter vaak, spoel door

Ook wil je het filter vaak gebruiken, om diezelfde bacteriegroei tegen te gaan. Als je een filterkan op tafel zet en deze een maand laat staan kun je het water beter niet drinken vanwege de bacteriën, aldus het KWR (KWR onderzoek).

Het spreekt voor zich dat Water-Lab alleen filters aanbiedt die aan deze eisen voldoen. Maar wij leveren ook een loodtest bij het filter zodat ook jij 100% zeker weet dat het werkt in jouw situatie. En we maken het vervangen wel heel makkelijk door precies op tijd een nieuw cartridge toe te sturen. 

Ja.

Water-Lab doet analyses bij mensen thuis en in het laboratorium. Daarom garanderen wij de werking van sommige filters.

De door ons aangeboden cartridges filteren bij al onze metingen tussen de 90% en 99% van al het lood uit het water, en dat minimaal 6 maanden lang.

Je ontvangt bij het filter een loodtest om er zeker van te zijn dat het filter ook in jouw situatie goed werkt. Als je niet tevreden bent met het resultaat stuur je alles terug en krijg je jouw aankoopbedrag terug (niet de kosten van een loodgieter en ook niet van de loodtest). Geen kleine lettertjes.

TDS: Total Dissolved Solids, ook wel totaal opgeloste stoffen. Helaas klopt de naam niet. Het apparaatje meet alléén in hoeverre het water elektriciteit geleidt. En electriciteit geleidende stoffen zijn zouten (magnesium, calcium, toevallig ook wat jouw water hard maakt). Hoe meer zouten opgelost zijn: hoe hoger de TDS meting. Dit betekent niet dat het water slechter, of ongezond is. Je lichaam heeft de meeste van deze zouten nodig (natrium, magnesium, ...).  Het betekent wel dat de ionen wisselaar in jouw filter het niet meer doet, en de zouten niet meer bindt.

Opgelost lood zie je niet terug in een TDS meting. Water waarin 50 microgram per liter lood is opgelost (ernstig vervuild) geeft een TDS meting van 4. In het filmpje kan je zien dat zeer giftig nagellak remover; maar ook lood; niet wordt aangetoond met een TDS meter.

Filmpje over TDS